Oyens' Ballet Class and 'Napagkamalan akong nanay' Moment

My Saturday morning was dedicated (naks! "dedicated") to Oyens' first day of ballet class.

Kung ang nanay ko ay dakilang stage mother, ako naman ay isang stage ate. Matagal ko nang kinukulit ang mga magulang niya na i-enroll siya sa ballet. Effort talaga ako dahil tuwing may brochure Dance School akong nakikita talagang kumukuha ako para ibigay sa kanila.

At first her parents were hesitant of enrolling her because they're always busy and they won't be able to take her to her lessons. OA kasi ang extra curricular activities nila. Halos araw-araw silang may keme. They also thought that ballet lessons would be expensive. After getting all the information from Mika Fabs (thanks again!), I told mother dearest about it and she convinced my aunt to enroll her this weekend.

Of course, Oyens was excited. Ever since seeing Candice in Snow White last season, all she wanted to do was dance.

Ayun na, i-enroll na nga daw. Basta ako daw ang magdala sa kanya. Hindi lang sa unang pasok, pero sa BAWAT Sabado. Pumayag na lang ako para matuloy na. Pero hindi ako sigurado kung kakayanin ko ngang dalhin siya sa CCP BAWAT Sabado.

Anyway, she woke up really early on Saturday morning. After her mom gave me the cash for enrollment, she made a side comment that lessons are expensive. Napamahal sila dahil nagdemand ako ng baon. Hahahaha.

When we got to CCP, she suddenly got scared. Ayaw na niya bigla. So I had to convince her and finally bribed her by buying her ice cream.

Hanggang sa okay na siya, noong pagpasok niya ng classroom, masaya na siya. Nakita na niya yung mga classmates niya na kasing edad. Ayun, takbo-takbo na siya sa lood ng studio.

Since I promised her that I'll stay by the door, I had no choice but wait with other moms and yayas. My gulay. First time! Hindi ako napagkamalang high school! Napagkamalan akong nanay. Wahahaha. Heto ang eksena:

Nanay: ilang taon na yung anak mo? Anak mo ba yun?
Ako: Ay. Hindi ho! Pinsan ko.
Nanay: Kaya naman pala, kanina pa kita tinitignan, parang ang bata mo kasi para maging nanay. Ilang taon ka na ba?
Ako: 21 ho, at wala pa ho akong balak magka-anak
Nanay: Tama yan. Sorry ha. Pero alam mo kasi may mga 15 year old na nabubuntis di ba? Napanood mo ba iyun sa tv?
Yaya: Ay napanood ko yun. Pero mahirap nga naman talaga na maging nanay na bata ka...

Hanggang sa pinag-usapan na nila ang pag-aasawa. At ako naman, lumipad na utak ko. Paglingon ko, may poster ng audition sa PHSA. At may picture kami doon! Winner! Hahaha. Cast ng Hatol ng Guhit na Bilog with Ms. Shamaine sa NAC theater.

Paglabas ni Oyens, ang unang sabi niya "Ate, nakita mo yun! Hindi ako natakot! Ang galing ko, di ba?" Kumain kami sa Jollibee at nag-iikot sa CCP habang naghihintay ng sundo.

While waiting at the LT lobby, Oyens took this

and this

Natuwa ako. Ang galing. Hahaha. At demanding siyang photographer, gusto niya tumayo ako. Pero sobrang pagod na ako sa kakahabol sa kanya. Kulang kasi ako sa tulog at siya naman nagtatakbo sa CR ng LT.

Masaya naman ang umaga namin kahit wala na akong ginawa pagka-uwi sa pagod. Siya rin knock out.  Hindi ko lang alam kung ako pa rin magdadala sa kanya sa susunod na Sabado.

Sa sobrang tuwa niya, sabi nya sa akin kagabi "Bukas, punta ulit tayo sa ballet." Ipinaliwanag ko pa sa kanya na kelangan niyang maghintay ng six days bago bumalik. Hahahaha.

At diyan nagtatapos ang aking kuwento. Ngayon susubukan ko nang maging mabuti mag-aaral. Bwahahahahahahahaha!

If I had the chance love, I would not hesitate

Dirty Little Secret - Sarah McLachlan

If I had the chance love
I would not hesitate
To tell you all things I never said before
Don't tell me its too late
Cause Ive relied on my illusion
to keep me warm at night
and Ive denied in my capacity to love
but I am willing to give up this fight

Been up all night drinking to drown my sorrows down
But nothing seems to help me since you've gone away
I'm so tired of this town where every tongue is wagging
When every back is turned
They're telling secrets that should never be revealed
There's nothing to be gained from this but disaster

Here's a good one
Did you hear about my friend
Hes embarrassed to be seen now
Cause we all know his sins

If I had the chance love
I would not hesitate
To tell you all things I never said before
Don't tell me its too late
Cause Ive relied on my illusion
to keep me warm at night
and Ive denied in my capacity to love
But I am willing to give up this fight
Oh I am willing to give up this fight

------------------------------
I was listening to this song in my player while trying to study in the school library. I haven't listened to this song (or the whole album) for a long time. It renewed my love for Sarah McLachlan's music.

Walang kinalaman ang kantang ito sa buhay ko ngayon. Halos isang buwan na nga akong di umiinom. Siguro kung tinanong mo ako noong Mayo, sasabihin ko "Oo." Hahaha.

Masarap lang pakinggan. Naalala ko pa noong hindi pa lumalabas yung album na ito, talagang inabangan ko sa radyo kung kelan ang labas nito sa suking music store. Nilagay ko pa sa envelope yung P500 na pambili ko para hindi ko na magastos. Noong nabili ko na, nagkulong ako sa kwarto para lang pakinggan ang buong album.

Yun lang.

------------------------------

There is no battle right now. But if there is one, I am willing to fight.

The Internet Is Making Me A Stalker

I tend to google random things. I google movies that I've seen and movies I want to watch. I google friends and friends of friends. I google random famous people.

Damn you Google. Stop making me google.


Yung tipong naghahanap ka lang ng gagawin. Tapos naisip mo si ganito. Type type type. Ah.. Kilala niya pala si ganyan. Click dito, click diyan. Mayamaya ang dami nang nakabukas na tabs tungkol sa mga taong wala naman talagang kinalaman sa mga dapat mong gawin.

Hanggang sa maisipan mong magpost na lang dito sa Multiply kung paano ka nag-aksaya ng dalawang oras at natulog ng madaling araw sa kakastalk sa mga tao-tao.

Patabaing Baboy

Ngayon lang nangyari ito. Naubos ko yung allowance ko nang di pa natatapos ang linggo. Buti sana kung marami akong pina photocopy dahil malapit na ang midterms. Buti sana kung may binili akong mapapakinabangan ko. Buti sana kung bumili ako ng damit o di kaya underwear dahil medyo kelangan ko na ng mga bago. Buti sana kung gabi-gabi ako gumala o di kaya nakipag-inuman.

Pero hindi. Hindi ganun ang nangyari. Siguro lahat ng pinakopya ko sa linggong ito ay di pa umaabot ng P20. At wala akong binili na mapapakinabangan. Ang suot kong mga damit ay yun pa rin. Ang pinaka "gala" ko ngayong linggo ay yung nakipaghapunan ako kasama ang mga Mapua students ni Jk.

Saan napunta ang allowance ko? Sa pagkain.

Buti sana kung hindi ako nakakain sa bahay. Pero hindi e. Lagi na lang, sa kalagitnaan ng klase ko, lalabas ako para mag-cr tapos diretso sa canteen para bumili ng kung ano-ano. Madalas ensaymada o di kaya kung anik-anik na chichirya. Parang naparami din ang kain ko sa McDo. Hayayayayayayay.

Maliban pa sa pag-ubos ko ng allowance sa pagkain. Pagdating ko dito sa bahay, kakain pa ulit ako. Pagkatapos kumain ng hapunan, maya-maya bababa na ako para magtoast ng tinapay sabay salpak ng Chizwiz o di kaya butter.

Parang lagi na lang akong gutom.

Noong isang gabi, pumunta kami ng lamay ng isang kamag-anak. Ang ginawa ko pagkatapos makipagbeso-beso ay kumuha ng plato at pumwesto sa harap ng MGA pagkain. May kutsinta, spaghetti, cake, puto at kung ano-ano pa. Ang masaklap pa, nanay ko doon din pumwesto kasama ang ibang kamag-anak. Kaya ayun, hindi na ako maka-alis. Lalo lang akong napakain.

Nararamdaman ko nang bumibigat katawan ko. Natatakot akong magsuot ng fitted na pantalon dahil baka hindi masara. Hahaha.

Siguro nga stress lang ito, level 1. Next week kapag lumala ang stress, hindi na ako kakain.

Hinihingal na ako sa kakakain. At parang gutom na naman ako.

My Favorite Kids

Meet Oyens and Jamjam.

Oyens is my youngest cousin and Jamjam is a nephew from a cousin.
They are both four years old. Jamjam is older than Oyens by a few months.

Whenever Jamjam calls me "tita", Oyens would react saying "Bakit tita? Dapat Ate!"

They give the sweetest hugs and kisses.

These were taken during Oyens' birthday celebration at Hospicio de San Jose.

Ugly Hang Over and Something I Didn't Expect to Happen

Now I remember why I stopped drinking RedHorse. I remember why I preferred drinking Vodka cocktails. I have the nasty hang over that sucks the life out of you. And I can't complain because I know it's my fault. Hahahaha. I can't complain to my parents dahil buking na uminom ako. Hahaha.

Kaya tatawa na lang ako. Iinom ng maraming tubig at maliligo. Magdadasal na sana mawala na ang sakit sa ulo para magawa na mga dapat gawin. Hahaha.

------------------------------
Madalas may mga bagay na hindi mo inaasahang mangyari. Parang pantasya lang na kung magkatotoo, eh di masaya.

Ano ba ito ngayon? Nakakagulat na totoo nga ito. Nakakabighani na tunay ang lahat at hindi isang guni-guni.

Natatakot ako at nangangamba. Pero ganun naman ako lagi. Pero ang importante masaya ako at masaya ang lahat.

Sa mga mata mo talaga makikita ang lahat.




Corny na ako kung corny, pero ganun eh. Hihihihi.