Ako? Okay pa naman. Malapit nang mamatay pero kaya pang mabuhay. Ang saya di ba?
Heto ako nanlalagkit ang pwet sa kakaupo sa loob ng kotse habang inikot namin ni Papa ang Ortigas, San Juan, Santa Mesa at sa kung saan pa man ang pinuntahan namin.
Inaantok na ako pero hindi pa ako pwedeng matulog. Ayoko pang matulog. Siyempre, kelangan ang pang trabaho. Huwaw! Trabaho! Halos dinugo ako nung sinabi yun. Take note, hindi ko tinawag itong raket. Bwahahaha!
Gusto ko lang magtype ng mga walang kapararakan bagay ngayon bago ako maligo at magpatuloy sa trabaho. OH NO! Muntikan na naman akong duguin! Hahaha.
Paano kung tunay na itong trabaho? Yung tipong pumapasok na ako sa isang opisina simua alas-nuebe hanggang alas-singko. Yung tipong may time-in time-out na card... siguro comatose na ako nun... Hahahaha..
Ito siguro ang napapala ng panay drive-thru na lang ang kinakain. Wala na kasing oras para umupo sa isang matinong kainan. Tsk tsk.
Tama na. Talo na ng mantikain kong mukha ang Minola Oil. Maliligo na ako.
No comments:
Post a Comment